گزارشی از نشست مطبوعاتی جاگمیت سینگ، رهبر حزب دموکرات نوین کانادا، با رسانه‌های جوامع مهاجر بریتیش کلمبیا
سیما غفارزاده – ونکوور
عکس‌ها: ژوبین غازیانی
پاییز گذشته سرانجام جاگمیت سینگ توانست به رهبری حزب دموکرات نوین کانادا دست یابد. انتخاب او در انتخابات درون‌حزبی، او را به تنها رهبر حزب اصلی در کانادا تبدیل کرد که در مجلس عوام حضور ندارد. او از سمتش به‌عنوان نمایندهٔ مجلس در مجلس استانی انتاریو استعفا داد و تمرکزش را بر رهبری حزب دموکرات نوین و سیاست‌ورزی در حوزهٔ فدرال گذاشت. به‌دنبال استعفای کندی استوارت، نمایندهٔ حزب دموکرات نوین در حوزهٔ برنابی جنوبی، که پاییز آینده در انتخابات شهرداری ونکوور شرکت خواهد کرد، روز چهارشنبه ۸ اوت ۲۰۱۸ جاگمیت سینگ خودش را نامزد این منطقه کرد تا شانس خود را برای ورود به مجلس عوام امتحان کند. انتخاباتی که هنوز تاریخ دقیقش مشخص نیست. نامزدی سینگ تاکنون با واکنش مثبت حزب سبز مواجه شده؛ این حزب اعلام کرده است که نامزدی برای شرکت در انتخابات معرفی نخواهد کرد تا کار آقای سینگ برای ورود به مجلس هموارتر شود.
یک روز پس از اعلام رسمی این تصمیم، او نشستی مطبوعاتی با رسانه‌های جوامع مهاجر بریتیش کلمبیا برگزار کرد که توجه شما را به گزارش این نشست جلب می‌کنیم.
رادیو فرست‌چایلد – بسیار خوب، اجازه بدهید با این سؤال شروع کنیم که چه شد تصمیم گرفتید در انتخابات میان‌دوره‌ای برنابی جنوبی شرکت کنید؟
جاگمیت سینگ – اول اینکه در این حوزه کندی استوارت (Kennedy Stewart) تصمیم گرفته است کنار برود و دیگر اینکه در بی‌سی کانادایی‌ها مشکلات بسیاری دارند که دولت لیبرال کانادا به آن‌ها رسیدگی نمی‌کند و به مردم می‌گوید که باید صبر کنند، ولی مردم نمی‌توانند برای مشکلات بزرگی مانند مشکل مسکن صبر کنند. دولت می‌گوید دو سال صبر کنید تا برای این منظور بودجه اختصاص بدهیم، اما مردم نیاز دارند که الان اقدام دولت را ببینند. به‌طور مثال روی مسائلی مانند سلامت و بهداشت عمومی، می‌بینیم که دولت قرار است ۳۶ میلیارد دلار بودجه را طی یک برنامهٔ ده‌ساله کم کند. درواقع این‌ها دارند برنامهٔ دولت هارپر را اجرا می‌کنند؛ دولت محافظه‌کار هارپر آن را ارائه داد و دولت لیبرال دارد آن را اجرا می‌کند. باز می‌گویم، مردم نمی‌توانند کاهش بودجه در سلامت و بهداشت عمومی را شاهد باشند، آن‌ها بلکه خواهان اختصاص بودجهٔ بیشتری در این زمینه‌اند، به‌طوری‌که هر وقت به این خدمات نیاز دارند، در دسترسشان باشد. ما می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که دسترسی به خدمات دارویی همگانی و عمومی باشد؛ یعنی پوشش هزینه‌ٔ داروهای تجویزی توسط پزشکان. در عوض، دولت می‌گوید باید این موضوع را مطالعه کرد و روی آن وقت گذاشت. در حالی‌که ما می‌دانیم مطالعات پیاپی به ما نشان داده است که ارائهٔ خدمات دارویی عمومی موجبِ صرفه‌جویی سالانه ۴٫۲ میلیارد دلار برای ما خواهد شد. و ما می‌توانیم این میزان را در جهت افزودن تخت‌های بیمارستان، کاهش زمان انتظار برای جراحی‌ها و استخدام نیروهای بیشتر در سیستم خدمات سلامت و بهداشت عمومی استفاده کنیم.
رسانهٔ همیاری – پیرو سؤال همکارمان، با توجه به اینکه شما هرگز در بی‌سی زندگی نکرده‌اید، فکر می‌کنید چقدر با مسائل و مشکلات منطقه‌ای که کاندیدایش شده‌اید، آشنایید؟ فکر نمی‌کنید اینکه هرگز در این حوزه زندگی نکرده‌اید، روی عملکرد شما به‌عنوان یک نماینده تأثیر خواهد گذاشت؟
جاگمیت سینگ – من فکر می‌کنم یک رهبر فدرال خوب باید بتواند کلِ کانادا را نمایندگی کند. برای اینکه فردی بتواند رهبر ملی خوبی باشد، باید که بتواند مسائل و مشکلات تمام کانادایی‌ها را درک کند و با آن‌ها آشنا باشد. من با مردم برنابی جنوبی، کل برنابی و در کل بی‌سی صحبت کرده‌ام و بزرگ‌ترین مشکلی که هر بار شنیده‌ام، مشکل مسکن است؛ بحران مسکن. و در این زمینه، دولت لیبرال می‌گوید صبر کنید، دو سال صبر کنید تا ما شروع کنیم به اقدام در حل آن، ولی من می‌گویم ما واقعاً نمی‌توانیم صبر کنیم، ما همین الان نیاز داریم ببینیم که دارد اقدامی در این‌باره صورت می‌گیرد. مشکل دیگری که در برنابی هست، مربوط به خدمات سلامت و بهداشت عمومی است، ما نیاز داریم که بیمارستان جدیدی در برنابی ساخته شود، چون زمان انتظار در بیمارستان‌ها خیلی زیاد است، اینکه مردم به خدمات بهداشتی و دارویی که باید، دسترسی ندارند. در این زمینه، همان‌طور که اشاره کردم، دولت لیبرال می‌گوید صبر کنید، قرار است بودجه‌هایی را کاهش دهیم، قرار است خدمات دارویی رایگان را مطالعه کنیم…، ما می‌گوییم که همین الان نیاز داریم که روی خدمات سلامت و بهداشت عمومی سرمایه‌گذاری و عملی کردن آن شروع شود. و در زمینهٔ مسائلی مانند محیط زیست؛ داشتن محیط زیستی پاک برای مردم واقعاً مهم است، در حالی‌که از آن‌طرف دولت می‌گوید که می‌خواهد میلیاردها دلار پول مردم را روی خط لولهٔ ۶۵سالهٔ دارای نشت سرمایه‌گذاری کند. به‌جای آن، کاری که ما باید بکنیم این است که روی انرژی پاک و مشاغل مرتبط با انرژی پاک سرمایه‌گذاری کنیم، برای امروز و فردایمان؛ آینده این است. و این‌ها مسائل و مشکلاتی‌اند که برنابی با آن‌ها مواجه است.
رسانهٔ همیاری – سؤال بعدی‌ام این است که چه میزان شما فکر می‌کنید در ۱۰ ماه گذشته به اهداف خود رسیده‌اید و به‌عبارتی به گفته‌های خود عمل کرده‌اید؟
جاگمیت سینگ – ما ایده‌ها و نظرات و پیشنهادات خودمان را روی مسائل بسیار مهم ارائه داده‌ایم. به‌طور مثال همین که ما وقت نداریم خدمات دارویی را بیشتر مطالعه کنیم، بلکه باید آن را اجرا کنیم. ما طرحی را برای مشکل مسکن ارائه داده‌ایم. منتقد ما در زمینهٔ خدمات سلامت و بهداشت عمومی، دان دِیویز (Don Davies)، طرحی را پیشنهاد داد مبنی بر اینکه باید برای شروع پروسهٔ عملی کردن مسئلهٔ خدمات دارویی رایگان، متعهد باشیم که البته لیبرال‌ها به آن رأی ندادند، ولی به‌هر حال ما پیشگامی‌مان را در این زمینه نشان دادیم. در مورد بحران مسکن، ما طرحی ارائه دادیم مبنی بر اینکه داشتنِ مسکن یک حق است و ما به عملکردی سریع در این زمینه نیاز داریم؛ اینکه ما چگونه باید مسکن مقرون به صرفه را مورد توجه قرار بدهیم، برای افرادی که می‌خواهند خانه بخرند برای افرادی که می‌خواهند اجاره کنند. ما به برنامهٔ جامعی نیاز داریم که تمام این مسائل مورد توجه قرار گیرند. ما دیدگاهمان را دربارهٔ مسائلی که مشکلات روزمرهٔ مردم است و برای آن‌ها اهمیت دارد، نشان داده‌ایم. روی محیط زیست، ما تفاوت را نشان داده‌ایم. ما به سرمایه‌گذاری روی آینده اعتقاد داریم و دولت دارد دربارهٔ سرمایه‌گذاری روی گذشته حرف می‌زند. ما تضاد و تقابل در این زمینه را نشان داده‌ایم و دیدگاه خودمان را ارائه داده و طرح پیشنهاد کرده‌ایم.
رسانهٔ‌همیاری – چه چیزی عملی شده است؟ آیا در هیچ‌یک از این مسائل در عمل قدمی برداشته شده است؟
جاگمیت سینگ – ما در زمینهٔ مسکن پیشنهاد (motion) ارائه داده‌ایم. ما از دولت سؤال کرده و آن را تحت فشار قرار داده‌ایم. از دولت خواسته‌ایم که باید در این زمینه اقدامی بکند. در عمل دولت گوش نداده است، به آن عمل نکرده است. ولی کار ما این است که دولت را تحت فشار قرار دهیم و اطمینان حاصل کنیم که دولت در جهت کمک به مردم عمل می‌کند. ما این کار را کرده‌ایم و قرار است که آن را تحت فشار بیشتری نیز قرار دهیم تا در ارتباط با این مسائلی که بسیار اهمیت دارد، اقدام کند و دست به عمل بزند.
تلویزیون فرست‌چایلد – شما به مخالفت خودتان با خط لولهٔ ترنس ماونتین (Trans Mountain Pipeline) اشاره کردید، اما تنش بین دو استان را در این زمینه چگونه می‌بینید؟
جاگمیت سینگ – باید این را در نظر گرفت که نهایتاً این دولت فدرال است که باید این پروژه را تصویب کند. و این دولت فدرال بود که یک‌جانبه تصمیم گرفت با پول مردم این پروژه را بخرد و به‌عبارتی روی آن سرمایه‌گذاری بکند. این چیزی نیست که مردم ما می‌خواهند ببینند؛ اینکه میلیارها دلار پول مردم صرف خرید خط لولهٔ قدیمی‌ای بشود که نشت می‌کند و سپس میلیاردها دلار صرف ساختن خط لولهٔ دیگری بشود، در جایی که ما می‌دانیم این آیندهٔ ما نیست؛ آینده، انرژی تجدیدپذیر است، انرژی سبز. انرژی‌ای که نه تنها برای امروز، بلکه برای آینده هم شغل ایجاد می‌کند. ما شغل‌هایی نیاز داریم که دوام بیشتری داشته و موقتی نباشند و این بر عهدهٔ دولت است که تصمیمات دشوار بگیرد، اینکه آینده آن است که بدانیم کدام دولت به سبزترین انرژی دسترسی خواهد داشت، و بنابراین این بخشی است که باید بیشترین مشاغل را ایجاد کرد و در آن سرمایه‌گذاری نمود.
رادیو فرست‌چایلد – اعداد و ارقام آمار رسمی کانادا در سال ۲۰۱۱ نشان میدهد که ۲۹٬۰۰۰ چینی‌تبار واجد شرایط رأی دادن در حوزهٔ برنابی جنوبی زندگی می‌کنند. برنامهٔ شما برای آنکه از آن‌ها رأی بگیرید، چیست؟
جاگمیت سینگ – با تجربهٔ کاری‌ام در برمپتون، منطقه‌ای با تنوع و گوناگونی فرهنگ‌ها و اقوام، معمولاً مسائل و مشکلات بسیاری وجود دارد که جزو مسائل روزمرهٔ مردم است، مسائلی مانند توان اقتصادی، فراهم کردن آینده‌ای روشن برای جوانان، چطور می‌توان اقتصادی ساخت تا برای همه سودآور باشد؛ این‌ها مسائلی است که معمولاً برای مردم مهم است. اما، به‌عنوان مسائل خاص این حوزهٔ مشخص، من با چینی‌تبارهای بسیار صحبت کرده‌ام، حوزه‌ای که بیشتر خانواده‌های چینی‌تبار [و نه مجردها] زندگی می‌کنند و این‌ها مشکلات خیلی زیادی در رابطه با سیستم مهاجرتی دارند. مسائلی مانند اسپانسرشیپیِ افراد خانواده و اقوام که ما معتقدیم مسائل بسیار مهمی‌اند. جنی کوآن (Jenny Kwan) که منتقد امور مهاجرت ماست، بسیار در این زمینه کار کرده است که چه باید کرد تا سیستم مهاجرتی بهتری بسازیم و چگونه به کسانی که تصمیم گرفته‌اند کانادا را خانهٔ خود بدانند، احترام بگذاریم. با افرادی که شهروند کانادا هستند یا اقامت دائم دارند، باید با احترام برخود بشود. به‌طور مثال، در قوانینی مانند لاتاری برای اسپانسرشیپی افراد خانواده، نشانی از احترام به آن‌هایی که تصمیم گرفته‌اند کانادا خانه‌شان باشد، نیست. این‌ها مسائلی است که ما باید به آن‌ها رسیدگی کنیم. ما دربارهٔ این مسئله صحبت کرده‌ایم که باید تخصص افرادی که در خارج از کانادا در رشته‌های مختلف آموزش دیده‌اند، در اینجا به رسمیت شناخته شود. و تعداد بسیار بسیار زیادی از مهاجران هستند که در خارج از کانادا آموزش دیده‌اند و تخصص یافته‌اند، اما نمی‌توانند از تخصص خود در کانادا استفاده کنند و ما همه از این بابت ضرر می‌کنیم. جامعهٔ چینی در اینجا مثال خیلی خوبی‌ست که تعداد بسیار زیادی متخصص آموزش‌دیده در خارج از کانادا دارد، در حالی‌که نمی‌توانند در اینجا در رشتهٔ مرتبط با تخصصشان کار کنند؛ این زمینهٔ دیگری‌ست که مهم است. و همچنین برخی مشکلات در زمینهٔ حقوق بشر؛ جنی کوآن در ارائهٔ طرحی پیشگام شده است تا برخی بی‌عدالتی‌های تاریخی وحشتناکی که به جامعهٔ چینی روا داشته شده است، مورد توجه گیرد و دیده شود. مانند قتل عام وحشتناکِ نانجینگ، که در واقع بازگشت به تاریخ و صحبت از آسیب روحی عمیقی‌ست که این مردم از سر گذارانده‌اند، و به‌دنبالش در نظر گرفتنِ روزی در ماه دسامبر برای یادبود این تراژدی در تقویم کانادا.
تلویزیون فرست‌چایلد – در سال ۲۰۱۵، کندی استورات با اختلافی کمتر از ۳٪ در این حوزه برنده شد. چقدر شما مطمئن‌اید که این انتخابات میان‌دوره‌ای را ببرید؟
جاگمیت سینگ – من اطمینان دارم که مردم این انتخاب و شانس را دارند تا نماینده‌ای فدرال از حزب دموکرات نوین انتخاب کنند که قرار است دولت را تحت فشار قرار دهد تا به آنچه که می‌خواهند، عمل کند، نماینده‌ای که طرفِ آن‌هاست. طبیعی است که یک نمایندهٔ فدرال از حزب لیبرال قادر نخواهد بود دولت را تحت فشار قرار بدهد، ایشان فقط قرار است به آنچه دولت می‌گوید گوش بدهد. یک نمایندهٔ محافظه‌کار قرار نیست در ارتباط با مشکلات مردم در زمینهٔ خدمات سلامت و بهداشت عمومی و مسکن کاری انجام بدهد، بحران مسکن فعلی نتیجهٔ عملکرد ده‌سالهٔ محافظه‌کاران است که نخواستند در این زمینه سرمایه‌گذاری بکنند. برای آنکه جوانان امکان خرید خانه داشته باشند یا خانواده‌های جوان بتوانند مسکنی اجاره‌ای برای زندگی پیدا کنند، هیچ قدمی برنداشتند. بنابراین، وقتی صحبت از مشکلات و معضلات مردم است، مشکلاتی که مردم با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، یک نمایندهٔ فدرال ان‌دی‌پی در طرفِ مردم ایستاده است و اینکه او قرار است دولت را تحت فشار قرار دهد تا به آنچه که باید، عمل کند.
تلویزیون فرست‌چایلد – اگر شما نتوانید این کرسی را بگیرید و در این انتخابات میان‌دوره‌ای انتخاب بشوید، فکر می‌کنید چه تأثیری بر انتخابات فدرال سال آینده خواهد گذاشت.
جاگمیت سینگ – واقعیت این است که مردم نمی‌توانند شانس داشتنِ یک نمانیدهٔ فدرال قوی از حزب دموکرات نوین را از دست بدهند. مردم به کسی نیاز دارند که منافع آن‌ها را در نظر بگیرد و با قدرت در زمینهٔ مسائلی که برای آن‌ها مهم است، به دولت فشار می‌آورد. مسائلی که مردم روزانه با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند، مانند توان اقتصادی، مسکن، خدمات سلامت و بهداشت عمومی، نگرانی دربارهٔ حفاظت و دفاع از محیط زیست. مردم به صدایی قوی نیاز دارند و ما تمام تلاشمان را می‌کنیم تا مردم این صدای قوی را داشته باشند.
رسانهٔ همیاری – پیرو صحبت‌هایی که دربارهٔ خط لوله شد، می‌دانیم که طی سال گذشته، اختلافات سیاسی بین دو نخستوزیر استان‌ها بی‌سی و آلبرتا بالا گرفت تا جایی که دولت فدرال پروژهٔ خط لوله را خرید. به‌عنوان رهبر حزب ان‌دی‌پی، نظر شما دربارهٔ اختلاف بین دو رهبری که هر دو از احزاب استانی ان‌دی‌پی هستند، چیست؟ آیا در سطح فدرالِ حزب، مکانیسمی برای کاهش تنش‌های شاخه‌های استانی حزب وجود دارد؟
جاگمیت سینگ – اگر دقت کنید، می‌بینید که نخستوزیر ناتلی دقیقاً دارد کاری را می‌کند که قولش را داده است؛ او برای مردم استانش کار می‌کند و آنچه را که تعهد داده است دنبال می‌کند و در بی‌سی، نخستوزیر هورگان هم دارد کاری را می‌کند که قولش را داده است. هر دو رهبرانی مترقی‌اند، هر دو کارهای بزرگی برای جوامع خود انجام داده‌اند. ما به هر دو رهبر نیاز داریم، اگر که کانادایی پویا و در حرکت می‌خواهیم داشته باشیم. نخست‌وزیرانی مانند نخستوزیر هورگان و نخستوزیر ناتلی برای اقتصادی خوب، برای محیط زیستی بهتر و برای عدالت مبارزه می‌کنند، اما این دولت فدرال است که به تعهدات خود عمل نکرده است. دولت فدرال قول داد که پروسهٔ تجدید نظر داشته باشد و مطمئن شود که مسائل و مشکلات مربوط به محیط زیست مورد توجه قرار گرفته است، اما این کار را نکرد. آن‌ها قول دادند که طرح و برنامه‌ای برای این کار داشته باشند، در حالی‌که همین الان دولت همچنان هیچ طرح و برنامه‌ای ندارد و اگر نفت به‌همراه قیر رقیق‌شده نشت کند و به بیرون بریزد، نمی‌دانند چگونه باید تمیزش کنند. همچنین مشکلات مربوط به ترافیک تانکرها و مشکلات محدودهٔ خط ساحلی را مورد توجه و بررسی قرار نداده‌اند؛ آن‌ها کار خودشان را انجام نداده‌اند. و مسئولیت من این است که دولت فدرال را برای انجام ندادن کارش و تعهداتش مورد سؤال قرار بدهم و برای همین، من در موضعی قوی می‌ایستم که این وظیفهٔ دولت فدرال است و تقصیر آن‌هاست که ما در چنین وضعیتی هستیم.
رسانهٔ همیاری – اگر اجازه داشته باشم سؤال بعدی‌ام را هم بپرسم…، دربارهٔ اختلافات سیاسی اخیر بین کانادا و عربستان سعودی چه فکر می‌کنید؟ سیاست دولت کانادا را در قبال این موضوع چگونه ارزیابی می‌کنید؟
جاگمیت سینگ – ما بی‌تردید از حقوق بشر دفاع می‌کنیم و روشن است که عربستان سعودی کارنامهٔ بسیار عریض و طویلی در نقض حقوق بشر دارد. چه، ظلم و ستمی که به شهروندان خودش می‌کند، و چه، ظلمی که در درگیری فعلی به مردم یمن می‌کند. ما همیشه گفته‌ایم که توافقات فعلی معنا و مفهومی ندارد؛ دادوستد با کشوری که چنان کارنامه‌ای در نقض حقوق بشر دارد. ما پیش از این با کشورهایی که شرکای ناتو بودند، روابط تجاری داشتیم و می‌دانستیم که پیشینهٔ آن‌ها چیزی است که می‌توان با آن‌ها کار کرد. بنابراین، انتقاد از پیشینهٔ یک کشور در زمینهٔ حقوق بشر، کار درستی است؛ چیزی که ما فکر می‌کنیم ضروری است. ما مایل‌ایم ببینیم که دولت یک قدم جلو برود و بگوید قرارداد اسلحه درست نیست؛ با توجه به شرایط و موقعیت درست نیست، چیزی که ما خیلی روشن بیان کردیم؛ چطور یک دولت می‌تواند ادعا کند که دولتی فمینیست است، در حالی‌که این اسلحه‌ها را به کشوری می‌فروشد که کارنامهٔ مخوفی در زمینهٔ نقض حقوق زنان دارد.
رسانهٔ همیاری – آیا فکر می‌کنید دولت تا آنجا پیش برود که قرارداد اسلحه را با عربستان فسخ کند؟
جاگمیت سینگ – نگرانی من این است که خیر، فکر نمی‌کنم تا آنجا پیش برود. ولی، ما به آن‌ها فشار خواهیم آورد که به آن سمت بروند.
رادیو فرست‌چایلد – اما در ارتباط با این مشکل، کانادا بخشی از منافع تجاری‌اش با عربستان سعودی را از دست میدهد. و همچنین بحرانی که اکنون بر روابط تجاری آمریکا و کانادا حاکم است. شما مشکلات روابط تجاریِ کانادا را چگونه تفسیر می‌کنید؟
جاگمیت سینگ – این یکی از مشکلاتِ داشتن توافق‌نامهٔ تجاری با کشوری است که کارنامهٔ بدی در زمینهٔ حقوق بشر دارد، درواقع داشتنِ شریک تجاریِ غیرقابل پیش‌بینی، و ما الان داریم نتیجه‌اش را می‌بینیم. دولت فدرال باید به‌موقع این ارزیابی را می‌کرد تا کارگران در موقعیتی که الان هستند، قرار نمی‌گرفتند. تقصیر کارگران نیست که محصولی تولید کرده‌اند که به آن افتخار می‌کنند؛ چیزی که می‌تواند استفاده شود اگر شرایطی بود که روابط خوبی با کشوری برقرار بود که پیشینهٔ محکمی در زمینهٔ حقوق بشر دارد. اما در عوض، آن‌ها تصمیم گرفتند که نگرانی‌های مربوط به حقوق بشر را نادیده بگیرند؛ نگرانی‌هایی که توسط اپوزیسیون مطرح شد، توسط ما، و وارد توافقی بشوند که همواره مشکل‌ساز بوده و نتیجه‌اش را الان داریم می‌بینیم؛ نتیجهٔ واردِ قرارداد شدن با کشورهایی که چنین غیرقابل پیش‌بینی‌اند. درست است، در حال حاضر ما یک‌سری مشکلاتی هم با آمریکا داریم، و برای همین ما نیاز داریم روی تأثیرِ این مشکلات روی کارگران، تمرکز کنیم. و ما باید استراتژی‌ای برای این مسئله ارائه دهیم، برای حفاظت از آن‌هایی که زندگی‌شان متأثر از این مشکلات بوده و برای کمک به آن‌ها. ما دربارهٔ ضرورت وجود برنامه‌ای حمایتی صحبت کرده‌ایم تا کارگرانی که ممکن است از جنگ تجاری آسیب ببینند، از حمایت دولت فدرال برخوردار شوند. این، جایی است که دولت باید برخیزد و مردم را کمک کند.
رسانهٔ همیاری – دربارهٔ طرح پیشنهادیِ نمایندهٔ محافظه‌کار فدرال، گارنت جَنیوئِس (Garnett Genuis)، علیه روابط با ایران که در مجلس عوام رأی آورد، چه فکر می‌کنید؟ آیا فکر می‌کنید موضع جدید دولت کانادا در قبال ایران، به آنچه که ایرانیان مقیم اینجا می‌خواهند، کمکی خواهد کرد؟
جاگمیت سینگ – نه، به‌هیچ وجه. آن طرح به‌هیچ عنوان سازنده و مفید نبود و من افتخار می‌کنم که ما تنها حزب [اصلی‌ای] بودیم که علیه آن طرح رأی دادیم. ما علیه آن رأی دادیم، چون معتقدیم اگر می‌خواهی تغییری ایجاد کنی، باید گفت‌وگو بکنی. ما هیچ‌گونه تأثیر مثبتی نمی‌توانیم بگذاریم اگر که روابط و گفتمان سیاسی نداشته باشیم. بنابراین ما خواهان روابط سیاسی هستیم، ما خواهان این گفتمان‌ایم و اینکه سفارت دوباره در ایران باز بشود. ما همه را به بحث و گفت‌وگو تشویق می‌کنیم؛ این تنها راه برای گذاشتنِ تأثیری مثبت روی دنیاست. ما با امتناع از گفتمان، نمی‌توانیم تأثیر مثبتی داشته باشیم.
رادیو فرست‌چایلد – من می‌خواهم دربارهٔ مشکل مربوط به کریستین مور (Christine Moore) بپرسم. آیا ان‌دی‌پی مقررات جدیدی برای عضویت خواهد داشت تا از پیش آمدن مشکلاتی مشابه جلوگیری شود؟
جاگمیت سینگ – در رابطه با کریستین مور باید این را روشن کنم که تحقیقات مستقلی در این زمینه انجام شد و بازرسان به این نتیجه رسیدند که مطلقاً هیچ‌یک از اتهاماتی که در رسانه‌ها علیه او طرح شده بود، پایه و اساس قابل اثباتی نداشت و در واقع او کاملاً تبرئه شد و هیچ نگرانی‌ای در این مورد نیست. من به کریستین مور اطمینان و اعتماد کامل دارم و چندی پیش اعلام کردم که مشتاقانه منتظرم که او دوباره به کمیتهٔ پارلمانیِ حزب برگردد و تمام مسئولیت‌های او دوباره تثبیت شده است. اما، سؤال عمده‌تر این است که ما چگونه فرهنگ امن‌تری برای محیط کاری ایجاد کنیم، جایی که مردم بتوانند با حس احترام به هم کار کنند، این چیزی‌ست که همیشه باید روی آن کار کرد، جدا از مورد خاص کریستین مور، در کل به‌عنوان رهبر حزب این تعهد را دارم که چگونه محیط کار بهتری بسازم، چگونه مطمئن بشوم که این محیط تا جای ممکن امن و محترمانه است و بیش از محیط‌های کاری، ما باید مطمئن شویم که جامعه امن است، زنان یا افرادی که به‌نوعی در حاشیه قرار می‌گیرند، در جامعه احساس امنیت کنند و مورد آزار و اذیت قرار نگیرند. این محیط کاری‌‌ای است که من قصد دارم بسازم و به‌عنوان یک رهبر این موضوع را بسیار جدی می‌گیرم.
رسانهٔ همیاری – نظر شما دربارهٔ رهبری زنان به‌طور کلی چیست؟ و آیا فکر می‌کنید در ده سال آینده امکان دارد که کانادا نخستوزیر زن داشته باشد؟
جاگمیت سینگ – من بسیار دلم می‌خواهد که چنین اتفاقی بیافتد و مشارکت و نمایندگی بیشتری را از زنان شاهد باشیم؛ در واقع ما به آن نیاز داریم. ما هرگز نمی‌توانیم در جامعه پیشرفت کنیم اگر که مشارکت برابر در آن نداشته باشیم. برخی از چیزهایی که ما به‌عنوان دموکرات‌های نوین به آن افتخار می‌کنیم، این است که ما سیاستی قوی در تشویق مشارکت زنان و سیاست برابری در پروسهٔ کاندیداتوری‌مان داریم؛ اینکه تا جای ممکن زنان هر چه بیشتری را کاندیدا بکنیم. ما می‌خواهیم تعداد هر چه بیشتری از افراد حاشیه‌نشین (marginalized background) مشارکت و نمایندگی کنند تا دموکراسی هر چه بهتری بسازیم. من افتخار می‌کنم که پیش از این در دولت استانی با نخستوزیر زنی کار می‌کردم که رهبری بسیار قوی بود و افتخار می‌کنم که او را همواره حمایت کردم. فکر می‌کنم این بسیار عالی خواهد بود اگر که در آینده کانادا نخستوزیر زن داشته باشد و ما همه باید در آن جهت کار و حمایت کنیم.
رسانهٔ همیاری – و اما در واقعیت؟
جاگمیت سینگ – در واقعیت دشوار است. موانع و چالش‌های بسیاری برای زنان وجود دارد. موانع سیستمیک بسیاری وجود دارد و ما روی مسائل بسیاری باید کار کنیم تا آن را تغییر دهیم. انواع مسائل و مشکلاتی مانند ذهنیت محافظه‌کارانه، نوعی که فرهنگ طراحی شده که بسته و محدود است و پذیرای زنان نیست. این‌ها مشکلاتی واقعی‌اند؛ زنان اغلب برای قرار گرفتن در پست‌های رهبری تشویق نمی‌شوند و ما باید بیشتر کار کنیم تا آن‌ها را در این پست‌ها به کار بگیریم.
